پرسش‌ها با دسته‌بندی (زبان فارسی => شعر)

هر کس که او دور ماند از اصل خویش- باز جوید روزگار وصل خویش: هر کس که اصل خود را گم کرد به دنبال خودش میگردد تا به آن برسد. خودی که در گذشته وجود داشته است. خودی که در دوره ای از زندگی وجود داشته است. این سوال رو پرسیدم چون کلمه روزگار اذیتم میکنه. آیا به همین معناست که گفتم؟

مرجع ضمير «تو» در کدام بيت با بقيه متفاوت است؟ 

 جمله ي پاياني کدام بيت خطاب به معشوق ازلي است؟

 آثار منشور «جلال الدين بلخي» در کدام گزينه آمده است؟

 ابیات زیر منسوب به کیست؟ خون خود را گر بـریـزی بر زمیـن بــه کـه آب روی ریـزی در کنــار بت پرستیدن به از مردم پرست پنـدگیــر و کـار بنـد و گـوش دار

در غالب شعری مثنوی آیا میتوان دو بیت با قافیه های یکسان را پشت سر هم استفاده کرد؟

در مجلس احرار سه چیزست و فزون به     آن هر سه شرابست و شبابست و کبابست   منظور از شباب چیست

معنی دو بیت آخر عارفنامه از ایرج میرزا رو کسی می دونه؟ «اذا شاهَدت فی نظمی فتورًا  و وهنًا فی بیانی لِلمعانی  فلا تنسب لِنقصی اِن رقصی علی تنشیطِ ابناءِ الزَّمان»

از بهر تو صدبار ملامت کشم- گر بشکنم این عهد غرامت کشم

کدام بيت رديف ندارد؟